Opšte je poznata činjenica da je rad sa mlađim igračima specifičan i izuzetno složen i u tom radu neophodno je uspostaviti one trenažne principe koji odgovaraju radu u datom uzrastu, a koji neće negativno uticati na pravilan biološki razvoj mladog igrača.
Posebno treba imati u vidu da se rad sa mladim igračima bitno razlikuje od rada sa odraslim prvotimcima, koji treba maksimalno izbegavati.
Osvnovni principi u radu sa mladim igračima:
Osnovni cilj u radu sa mladim fudbalerima je stvaranje ličnosti u biološkom, sociološkom i psihološkom pogledu. Samo kompletno izgrađena ličnost može stići do vrhunskih rezultata. Čak i oni koji ne dođu do vrhunskih rezultata na dobitku su zbog razvoja svoje biološke i sportske ličnosti.
Sportski cilj u radu sa fudbalerima početnicima je perspektvnog karaktera. Pravi sportski rezultati trenera u mlađim uzrastima ne meri se brojem titula u pionirskim, kadetskim i juniorskim takmičenjima, već brojem igrača koji su stasali za prvi tim ili neku od nacionalnih selekcija.
Trener mora da prilagodi rad tokovima biološkog razvoja i mora biti sposoban da mudro prati prirodni razvitak svakog fudbalera početnika. Trenažni proces suprotan logici prirodnog razvitka može da ostavi trajne negativne posledice na zdravlje i ukupan razvoj mladih sportsita. Svaki trener mora da zna osnovne faze biološkog, psihološkog i sociološkog razvoja mladih fudbalera i mora svoj rad da prilagodi zahtevima prirode.
Svaki fudbaler početnik je „svet za sebe“, dakle drugačiji od svih ostalih.Neophodno je u trenažnom procesu u što većoj meri uvažavati biološku, sociološku i psihološku osobenost svakog pojedinca i ne nametati svoje „model“ po svaku cenu. „ubijati“ individualnost mladog fudbalera znači uništavati osnovne odlike, koje imaju svi fudbaleri, što ujedno znači da se neće do kraja iskorisiti svi njegovi potencijali.
Sistem primene za seniore ne sme se primenjivati u radu sa mladim fudbalerima.Treneri kojima nedostaje iskustvo u radu sa fudbalerima početnicima često su skloni da mlade igrače treniraju po principima koje primenjuju u radu sa seniorima, što za razvoj mladih igrača može biti fatalna greška.
Pravilno izgrađen temelj fizičke, tehničke, taktičke i ostalih vrsta pripreme osnovni su preduslov za buduća vrhunska dostignuća.Neopravdani i nelogični „skokovi“ na viši nivo bez prethodno savladanih osnova kad-tad će se pokazati kao ograničavajući faktor daljeg napretka.
U radu na razvoju obučavanja elementarne fudbalske tehnike i fizičke pripremljenosti mladih fudbalera nije preporučljivo da se odma koriste najefikasnija sredstva. U radu sa fudbalerima početnicima treba koristiti manje efikasna sredstva, jer primena jednostavnih vežbi u početku daje izuzetne rezultate budući da je početnik veoma osetljiv na trenažne uticaje u ovom periodu.
U radu sa početnicima opšta fitzička priprema ima najveći značaj, jer na najbolji način podržava prirodni razvoj fudbalera početnika. Fizička priprema u radu sa mladim fudbalerima posebno je bitna u ranoj fazi trenažnog procesa, jer su uticaji trenažnog procesa u tom periodu najefikasniji. Sa vremenom taj uticaj sve više slabi i u seniorskoj konkurenciji primenjuje se u smislu održavanja dostignutog nivoa.
Početnike treba prvo obučavati prirodnim oblicima kretanja (hodanje, trčanje, skokovi, okreti, bacanja i sl.), pa tek potom složenijim kretanjima sa loptom, ali i bez nje. Odstupanje od ovih pravila vodi u totalnu motoričku nepismenost, što je često vidljivo i kod već formiranih fudbalera.
Ako se rad na razvoju motoričkih sposobnosti ne primenjuje u okviru takozvanih senzitivnih faza, uglavnom do dvanaeste godine, u daljem radu ne može se dostići genetski nivo. Razvoj motoričkih sposobnosti ne teče ravnomerno, odavno je primećeno da je taj proces skokovit. U razvoju motoričkih sposobnosti postoje određemni periodi u kojim se neke motoričke sposobnosti brže razvijaju nego druge. Taj period u teoriji poznat je kao period senzitivnih faza.